«Είστε ο Τσε Γκεβάρα της Ελλάδας;» ρώτησε ο δημοσιογράφος του STERN.
«Υπάρχουν σε κάθε φάση της ιστορίας προσωπικότητες που η μοίρα θέλει να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο» απάντησε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.
O Αλέξης Τσίπρας δεν αυτοαποκαλείται Τσε, αλλά αυτοπροσδιορίζεται ως ο εκπρόσωπος «μιας άλλης γενιάς, ενός άλλου μοντέλου πολιτικής». Ενώ, δεν παύει να υπογραμμίζει ότι δεν οφείλει την παρουσία του στην πολιτική, στην καταγωγή του από κάποια πολιτική δυναστεία.
Πράγματι, ο Τσίπρας είναι νέος και εμφανίζεται με μια επαναστατική φρεσκάδα στην ελληνική κοινωνία. Όμως, αν "διαβάσουμε" λίγο τη συμπεριφορά του ηγέτη της Αριστεράς, θα δούμε ότι δεν διαφέρει πολύ από κάποιες, που μάλλον, απέχουν από το πρότυπο του επαναστάτη, αντικομφορμιστή, ανανεωτικού. Ο ίδιος παραδέχθηκε σε συνέντευξή του, άνετα, ότι έχει κάνει σκονάκι...τρομερό; για τον μέσο Έλληνα όχι, για οποιοδήποτε Ευρωπαίο, Αγγλοσάξονα, κατακριτέο σε βαθμό κακουργήματος. Ό ίδιος παραδέχθηκε ότι έβαλε βύσμα στο στρατό, ότι "χρησιμοποίησε" το νόμο για να υπηρετησει λιγότερο...απαράδεκτο; για το μέσο Έλληνα όχι, συνηθισμένο, για έναν Ευρωπαίο ανήκουστο. Και την σύγκριση αυτή δεν την επιχειρούμε για να στηλιτευσουμε με ηθικοπλαστική πρόθεση τον Τσίπρα, αλλά για να θέσουμε ένα απλό προβληματισμό. Όλοι ξεκινούν να εκμεταλλεύονται το σύστημα με κάτι μικρό, με μικρές "ασήμαντες" παρασπονδίες. Όταν όμως, είσαι νέος με πολιτικές φιλοδοξίες ΔΕΝ μπορεί να ανέχεσαι να είσαι-γίνεσαι μέρος του συστήματος, ούτε στο παραμικρό. Δεν μπορεί να αναπαράγεις συμπεριφορές που θα οδηγήσουν στο μέλλον στα γρανάζια ενός πιο σκληρού μηχανισμού, ο οποίος θέριεψε και απομυζά την χώρα. Γιατί τότε γίνεσαι και εσύ συνένοχος και δεν μπορείς να διαμαρτύρεσαι για το "μαζί τα φάγαμε". Αλλά, πάλι θα πεις, ήσουν νέος και δικαιούσαι τα λάθη σου.
Βέβαια, όταν αναλαμβάνεις μια πολιτική θέση, όταν πια ανεβαίνεις τα σκαλιά της δημοφιλίας και προαλείφεσαι για τα σκαλιά της εξουσίας, δεν είναι δυνατό να ακολουθείς την πεπατημένη με τις κατεστημένες δυνάμεις. Οι άνθρωποι που εμπιστεύονται τον λόγο σου θα πρέπει να γνωρίζουν πώς μια πρώην υπουργός σε κρίσιμη θέση κατά την προηγούμενη περίοδο διακυβέρνησης, διαφωνώντας και δημιουργώντας δικό της φορέα, αναβαπτίστηκε στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ και τώρα συστρατεύεται ως γνήσια προοδευτική δύναμη με στόχο μια προοδευτική διακυβέρνηση. Φυσικά, όπως ανακοινώθηκε στη συνάντηση με την Κατσέλη συζητήθηκε μια προεκλογική και μετεκλογική συμφωνία ''πάνω σε θέσεις και όχι και ανταλλάγματα''. Όμως, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι λίγες μέρες πριν είχε προταθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο σύζυγος της προέδρου της Κοινωνικής Συμμαχίας, για την θέση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού. Επιπλέον, είναι δυνατό να χρησιμοποιεί κάποιος την συνθηματολογία του τύπου "τα παίρνω από το κεφάλαιο" όταν γνωρίζει -γιατί όλοι γνωρίζουμε - ότι εγχώριο κεφάλαιο δεν υπάρχει αλλά κινείται σε παγκόσμιο επίπεδο και άρα, απίθανο να καταφέρεις να το "κουμαντάρεις". Το "Τσίπρα δώστα όλα" δεν μπορεί να γίνει το σύνθημα μιας σοβαρής Αριστερής διακυβέρνησης. Η ελληνική κοινωνία έχει υποστεί ένα ισχυρό σοκ και έχει ανάγκη από αλήθειες, ξεκάθαρες καταστάσεις και λύσεις εφικτές. Πολιτικό πολιτισμό και όχι εκφοβισμό, βία και λαϊκιστικές κορώνες. Ο ελληνικός λαός θέλει προοπτική και πολιτικές συνεργασίες που θα την εξασφαλίσουν. Νέος ήθος και ύφος. Όμως, δυστυχώς, αυτό δεν φαίνεται να υπάρχει....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου