Σήματα λυγρά

«..Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ’ όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν…» Ανδρέας Παπανδρέου Το ΠΑΚ ιδρύθηκε το 1968, από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος είχε καταφύγει στο εξωτερικό, προκειμένου να συμβάλει στον αγώνα ενάντια της χούντας των συνταγματαρχών. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, γιός του Γέρου της Δημοκρατίας, ήταν από τις αρχές του 1963, το κόκκινο πανί για τα συμφέροντα της συντηρητικής παράταξης, των ανακτόρων και όλων εκείνων των δυνάμεων που ήθελαν την Ελλάδα στο περιθώριο.

Η ΕΟΝ - Εθνική Οργάνωσις Νεολαίας  ήταν μια  κυβερνητική οργάνωση νέων που ιδρύθηκε από το καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά το 1936 και διαλύθηκε τον Απρίλιο του 1941, τρεις μήνες μετά το θάνατό του, με την κατάρρευση του μετώπου από τη Γερμανική εισβολή. Η οργάνωση συστάθηκε προκειμένου να διαμορφώσει υποστηρικτές του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου και όπως υποστήριζαν για την «επωφελή διάθεσιν του ελευθέρου από της εργασίας χρόνου των νέων, προς προαγωγήν της σωματικής και ψυχικής καταστάσεως αυτών, ανάπτυξιν του εθνικού φρονήματος και της πίστεως προς την θρησκείαν, δημιουργίαν πνεύματος συνεργασίας και κοινωνικής αλληλεγγύης...»

Στις 19 Μαρτίου 1964, 30 βουλευτές της Ένωσης Κέντρου καταψηφίζουν τον Γεώργιο Nόβα, που είχε επιλέξει ως πρόεδρο της Βουλής ο Γεώργιος Παπανδρέου. Ο Nόβας βέβαια, εξελέγη τελικά στη δεύτερη ψηφοφορία από τους 166 παρόντες βουλευτές της Ένωσης Κέντρου.  Ο Γεώργιος Παπανδρέου τότε είχε αντιδράσει στην ανταρσία των βουλευτών με μια οργισμένη δήλωση: « Με βαθυτάτην θλίψιν, αγανάκτησιν και εντροπήν αναγγέλλω εις τον δημοκρατικόν κόσμον της Ενώσεως Κέντρου ότι η δημοκρατία σήμερον επροδόθη εις την Bουλήν. Οι θριαμβευταί της 16 Φεβρουαρίου εγίναμεν η χλεύη των ηττημένων» .  Όχι, την ιστορία δεν την θυμήθηκα λόγω κάποιας επετείου. Η φράση αυτή του Γέρου της Δημοκρατίας μου ήρθε στο νου λόγω των γνωστών επεισοδίων που έγιναν στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Όταν άκουσα τη χαρά των δημοσιογράφων κατά την περιγραφή, όταν διάβασα για την "ανησυχία" του Μαξίμου... Ναι το επεισόδιο αυτό δίνει ένα ακόμα πλήγμα στο ΠΑΣΟΚ και κάνει τους ανθρώπους που πίστεψαν σε ιδέες και ιδανικά, που πίστεψαν ό

Ο Μιχάλης Ράπτης, ευρύτερα γνωστός ως «Πάμπλο», πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου του 1996. Ο Μιχάλης Ράπτης ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, διατέλεσε γραμματέας της Δ΄Διεθνούς, ενώ έπαιξε ηγετικό ρόλο στις επαναστάσεις κατά της αποικιοκρατίας που ξέσπασαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο ίδιος Πάμπλο είχε εξομολογηθεί: "Αν δεν έχει κανείς ένα όραμα, αν δε θέλει να ξεπεράσει το παρόν στο όνομα πάντα της πραγματικότητας, αν δεν τείνει πάντα σε κάτι πάνω απ΄τα παρόντα, είναι χαμένος. Η ουτοπία είναι κίνητρο προς κάτι το καλύτερο- και ευτυχώς που υπάρχει...Οι νέοι θα ’πρεπε να ‘ναι γιομάτοι ζωή και ευχαρίστηση! Εγώ είχα μια καλή ζωτικότητα, μια καλή ιδιοσυγκρασία∙ τώρα αρχίζω και σκεβρώνω κι όλα τα πράγματα γίνονται δύσκολα, αλλά ακόμα και τώρα που βλέπω πως το κορμί μου καταρρέει, πως οι σάρκες και τα κόκαλα αδυνατίζουν, λέω πως θα’ναι μια ευχαρίστηση καθηλωμένος στην καρέκλα να ξαναδιαβάσω όσα μου άρεσαν στη ζωή μου ή όσα δε διάβασα… (Περιοδικό Τέτα

Οι φωτογραφίες που έδωσε στη δημοσιότητα η αστυνομία από τους νεαρούς τρομοκράτες - ο μικρότερος σχεδόν στο όριο της ενηλικίωσης - ήταν ότι πιο σοκαριστικό έχω δει στη ζωή μου, τουλάχιστον σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Είναι βέβαιο, ότι όλοι τους έπεσαν όχι σε ζαρντινιέρα αλλά σε στύλο της ΔΕΗ. Δεν αμφισβητώ, ούτε κανείς νομίζω τις κατηγορίες που τους αποδίδονται. Αυτό που θεωρώ ότι δεν μπορεί κανείς να ανεχθεί είναι η απεχθής εικόνα που παρουσιάστηκε, η οποία από μόνη της μας (αυτό) καταδικάζει ως χώρα στην Διεθνή Αμνηστία. Ο υπουργός "προστασίας του πολίτη" (που ελπίζω να μην είναι εγω ένας από τους πολίτες που προστατεύει  υποστήριξε σε πρωινή εκπομπή ότι το ρετούς στα πρόσωπα των συλληφθέντων έγινε "προκειμένου να αναγνωρίζονται". Γιατί προφανώς, αν έδειχναν απλά τις φωτογραφίες ΔΕΝ θα τους αναγνώριζε ούτε η μητέρα τους. Κανείς δεν επικροτεί τους τρομοκράτες και τις μεθόδους τους. Όμως, κανείς δεν μπορεί να αποδεχθεί σε μια ευνομούμενη και δημ