Ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει την στήριξη ή την ανοχή από τους βουλευτές και όχι από τα κόμματα σε περίπτωση που θα βγει πρώτος στις επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου.Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει συζητηθεί, κατ΄ αρχήν υιοθετηθεί και αναμένεται τις επόμενες ημέρες να εξειδικευθεί η πρόταση - εφόσον είναι πρώτο κόμμα την 17η Ιουνίου - ο ΣΥΡΙΖΑ να απευθύνει πρόσκληση στους βουλευτές των άλλων κομμάτων ζητώντας ψήφο στήριξης ή και ανοχής πάνω στο δικό του πρόγραμμα διακυβέρνησης.
Η συζήτηση έχει βασιστεί σε παραδοχές αλλά και στόχους:
Η πρώτη παραδοχή είναι η επικρατούσα άποψη σε όλα τα κόμματα, ότι καμία πολιτική δύναμη, ούτε πολύ περισσότερο ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να αναλάβει το κόστος μίας τρίτης εκλογικής αναμέτρησης, ως αποτέλεσμα νέου αδιεξόδου και άκαρπων συνεννοήσεων, για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας.
Η δεύτερη παραδοχή ότι το πλέον σαφές και αδιαμφισβήτητο -από κόμματα και πολίτες- μήνυμα της κάλπης της 6η Μαίου είναι η εντολή για ριζική αλλαγή του μνημονίου και συμφωνία με την ΕΕ σε ένα άλλο σχέδιο δημοσιονομικής προσαρμογής το οποίο θα περιέχει και ανάπτυξη.
Αυτός είναι ο λόγος που, ήδη, έχει δοθεί η εντολή οι προγραμματικές δεσμεύσεις να «στρογγυλέψουν», ώστε βουλευτές από άλλα κόμματα να σκεφθούν σοβαρά - και κυρίως μπροστά στο ενδεχόμενο της απευκτέας από όλους τρίτης εκλογικής αναμέτρησης, την οποία δεν επιθυμεί κανείς και ιδιαίτερα οι πολίτες, οι οποίοι δεν επιθυμούσαν ούτε και την δεύτερη - να στηρίξουν ή να τηρήσουν στάση ανοχής στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Μάλιστα, ήδη, η περίφημη «καταγγελία της δανειακής σύμβασης» έχει μετατραπεί σε «ακύρωση του μνημονίου», με εντολή Τσίπρα.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τόσο δημόσια όσο και πιό έντονα στις συσκέψεις έχει ζητήσει να σταματήσουν οι δηλώσεις που μπορούν να παρερμηνευθούν (όπως των Στρατούλη, Μηλιού, Γλέζου κ.α.) που εκτός από την διευκόλυναν τις επικοινωνιακές επιδιώξεις των πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ. αντικειμενικά δημιούργησαν και σύγχυση στο εκλογικό σώμα.
Έτσι, ο προεκλογικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ θα καταστεί περισσότερο ρεαλιστικός, ώστε να γίνει αποδεκτός τόσο από από ψηφοφόρους άλλων κομμάτων (κυρίως του φυλλοροούντος ΠΑΣΟΚ που ψαχνει ακόμα να βρει τη στρατηγική του) όσο και από τους βουλευτές της νέας Βουλής, ώστε εάν ο ΣΥΡΙΖΑ βρεθεί στη θέση του πρώτου κόμματος να προτείνει ένα κυβερνητικό πρόγραμμα που δύσκολα θα αποτελέσει άλλοθι για αρνήσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη αποκλείσει τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, ενώ έχει προκρίνει τη συνεργασία με τη Δημοκρατική Αριστερά (προσπαθώντας να ρίξει τους τόνους. στο μεταξύ τους ιδιαιτέρως ηλεκτρισμένο κλίμα) και το ΚΚΕ (το οποίο βεβαίως αποκλείει εκ των προτέρων κάθε πρόταση), ενώ έχει χαλάσει το κλίμα με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, του Πάνου Καμμένου.
Η άτυπη εξασφάλιση της συνεργασίας της Λούκα Κατσέλη (παρότι τελικά δήλωσε ότι δεν θα κατέλθει υποψήφια, φωτογράφισε την στήριξή της) αναμένεται να αποφέρει ακόμα περισσότερους ψηφοφόρους από πλευράς ΠΑΣΟΚ.
Ο Αλέξης Τσίπρας όμως, έχει ως βασικό στόχο να αποκτήσει το κεντρικό ρόλο στην ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς και στις μεγάλες αλλαγές που προμηνύονται στο πολιτικό σύστημα.
Έτσι, θα επιμείνει στο σχέδιο που προβλέπει πρόταση σε ΚΚΕ και ΔΗΜΑΡ για συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας (κυβέρνηση της Αριστεράς) και στην περίπτωση που αυτό δεν επιτευχθεί θα αποτανθεί στους βουλευτές του ΚΚΕ, της Δημοκρατικής Αριστεράς, των Ανεξάρτητων Ελλήνων αλλά και του ΠΑΣΟΚ, να στηρίξουν το πρόγραμμά του ώστε να καταφέρει να συγκροτήσει κυβέρνηση πλειοψηφίας.
Αυτό βέβαια, το σχέδιο δεν είναι νέο, αφού στις 24/ 4 ο Τσίπρας είχε προκαλέσει μεγάλο ταραχή στους πολιτικούς κύκλους, δηλώνοντας ότι «επειδή είναι ιστορικές οι στιγμές εάν χρειαστούμε πέντε ψήφους του κ. Καμμένου και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε». Επίσης, στους παροικούντες στην Κουμουνδούρου δεν ειναι άγνωστη η πρόταση να κινητοποιήσουν το λαό, την ημέρα της ψηφοφορίας για ψήφο εμπιστοσύνης, ώστε να πιεστούν οι βουλευτές να συναινέσουν σε κυβέρνηση "ανατροπής του μνημονίου", οπως έλεγαν πριν τις εκλογές της 6ης Μαϊου.
Τι έχει αλλάξει από τότε; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον ως αφετηρία τη δεύτερη θέση με το 16,8%, και στοχεύει - αν εκλεγεί πρώτο κόμμα οπως θέλουν καποιες δημοσκοπήσεις - στο bonus των 50 εδρών του πρώτου κόμματος. Φυσικά, έχει σχεδόν δεδομένη την στάση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο πεδίο των διερευνητικών επαφών να του προσφέρουν στήριξη ή ανοχή, προκειμένου να φτιάξει μία κυβέρνηση όπως τη θέλει, οπως απέδειξε η πρακτική του Μαϊου.
Έτσι ήδη, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει δηλώσει: «Θέλουμε να ενώσουμε, όχι να διχάσουμε. Έχει έρθει η ώρα της ενότητας της Αριστεράς με το λαό». Στην Κουμουνδούρου πιστεύουν ότι θα βρεθούν πολλοί που θα ακούσουν ευχάριστα μία τέτοια πρόταση στα άλλα κόμματα, προκειμένου να αποφευχθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια, από τον κίνδυνο της παρατεταμένης ακυβερνησίας, και ελπίζουν να προκαλέσουν ισχυρές αναταράξεις στις άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες (και κυρίως του ΠΑΣΟΚ) που μπορούν να αποδειχθούν καταλύτης άμεσων αλλαγών στην Κεντροαριστερά.
Το μεγάλο ζητούμενο είναι η αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας. Θα στραφεί προς τη γνωστή Δεξιά (η οποία ήδη έχει αρχίσει να μαζεύει πίσω στο μαντρί όλους όσους μπορεί- ακόμα και τον καταδικασμένο έκπτωτο περιφερειάρχη Ψωμιάδη) ή προς την νέα μεγάλη Αριστερά του Τσίπρα; Για το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπάρξει πρόβλεψη, καθώς δείχνει απίστευτη αδυναμία συσπείρωσης και ανασύνταξης των όποιων δυνάμεων του έχουν μείνει, θεωρώντας εκ των προτέρων βέβαιη την περαιτέρω συρρίκνωση και χωρίς να μπορει να σχηματίσει μια βασική προεκλογική γραμμή, εκμεταλλευόμενο τις διεθνεις συγκυρίες, οι οποίες δικαιώνουν κάποιες επιλογές της διακυβέρνησης του.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου