Ο κακός μήνας Δεκέμβρης

Είναι προτιμότερο να πεθάνεις από την πείνα έχοντας επιτύχει να μην σε ταράξει η λύπη και ο φόβος, παρά να ζεις έχοντας άφθονα υλικά αγαθά, αλλά μέσα σου γεμάτος ταραχή. 
Επίκτητος


Ένα παιδί ανδρώθηκε σκληρά μια νύχτα του Δεκέμβρη. Το κράτος- γι αυτόν - του στέρησε ένα φίλο και ένα "φυσιολογικό" πέρασμα στη νεότητα.
Επέλεξε να κάνει το κράτος εχθρό...επέλεξε ένα δρόμο που το καλό και το κακό συγχέονται στα μάτια και τα αυτιά  της κοινωνίας. Η αναρχία, που όλοι μας φλερτάραμε στα φοιτητικά μας χρόνια- πολλοί και αργότερα, τον κέρδισε, άσχετα από τον τρόπο που το παιδί αυτό-συνειδητά ή ασύνειδα - επέλεξε να την υπηρετήσει ή να την "εφαρμόσει".
Σήμερα, λίγα μόλις χρόνια μετά το δραματικό συμβάν που ανέτρεψε τη ζωή του, έρχεται και πάλι αντιμέτωπος με το "Κράτος".
Ο Ρωμανός μέσα από από τη φυλακή έδωσε εξετάσεις και πέρασε στα ΤΕΙ. Η πολιτεία θέλησε να τον βραβεύσει με έπαινο και χρηματικό βραβείο, ακόμα και συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τα αρνήθηκε όλα και ζήτησε μόνο αυτό που ο νόμος του παραχωρεί ως δικαίωμα, την εκπαιδευτική άδεια.
Το Σύστημα αρνείται πεισματικά, κάτι που παραχωρεί, χωρίς δεύτερη σκέψη, σε δολοφόνους και βιαστές. Δεν έχει σημασία τι έκανε ο Ρωμανός, αλλά το αν εφαρμόζεται η ισονομία, αν έχει ίσα δικαιώματα με  τους υπόλοιπους κρατούμενους.
Πώς μπορεί να βραβεύεται για κάτι που του απαγορεύεται να παρακολουθήσει;
Πόσο σίγουρο (για τη δύναμή του) είναι το Σύστημα που αρνείται σε κάποιον την γνώση, την παιδεία;
Ο φόβος της απόδρασης δεν αντιμετωπίζεται με άλλες λύσεις;
Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση θα ήταν λύση ΑΝ εξαρχής οριζόταν η επιλογή αυτή για όλους τους κρατούμενους.

Ο Ρωμανός δεν είναι ήρωας - έχει την πίστη, την φλόγα και το πείσμα της νιότης του. Και το Σύστημα αντιδρώντας σπασμωδικά,  τον δικαιώνει. 
Ο Ρωμανός δεν διώκεται για τις ιδέες του- κανείς δεν διώκεται για τις ιδέες του σε μια δημοκρατία. Διώκεται για τις αξιόποινες πράξεις που διέπραξε. Το δε Σύστημα, παρότι θέλει να αποκαλείται σωφρονιστικό, ουδόλως λειτουργεί με αυτό τον τρόπο. Όταν ο νομοθέτης προβλέπει την δυνατότητα σε έναν κρατούμενο να σπουδάσει, έχει ως τελικό στόχο την επανένταξή του στην κοινωνία. Ας δώσει αυτή την ευκαιρία και στο Ρωμανό.
Πόσο πιο απέναντι μπορεί να φέρει αυτό το παιδί;
Πόσες φορές ακόμα να το σκοτώσει;
Κάποιοι επιχειρούν να βγάλουν από αυτή την ιστορία πολιτικά οφέλη κι άλλοι να δείξουν πυγμή, αλλά τίποτα δεν έχει σημασία μπροστά στην πιθανότητα της ανήκεστου βλάβης της υγείας του Ρωμανού ή ακόμα και του απευκταίου.
Τι θα συμβεί αν πάθει κάτι ο Ρωμανός δεν το φαντάζονται ή μήπως το επιδιώκουν;

Όχι άλλο αίμα το Δεκέμβρη.