(Η απάντηση των τελευταίων της φρουράς του Ναπολέοντα στη μάχη του Βατερλώ, το 1815)
Ο Αντώνης Καρράς, το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, έφυγε για το μεγάλο ταξίδι. Ο Αντώνης Καρράς, ένας γνήσιος αγωνιστής της Δημοκρατίας που δεν εξαργύρωσε ποτέ την ιδεολογία και τους αγώνες του για θέσεις και οφίτσια.
Ο Αντώνης Καρράς δεν σταμάτησε ποτέ να μιλά με τον επαναστατικό ριζοσπαστισμό ενός σοσιαλιστή, ενός ανθρώπου που πίστεψε στην Αλλαγή και πάλεψε να την υλοποιήσει.
Βγήκε μπροστά στις διαδηλώσεις στο πλευρό τω νέων ανθρώπων. Με τη στάση του δίδαξε την ειρηνική διαμαρτυρία, υπερασπίστηκε συνοδοιπόρους και αντιπάλους με το ίδιο πάθος.
Δε μάσησε ποτέ τα λόγια του.
Στο τελευταίο του άρθρο στο ΒΗΜΑ στις 9.1.11 σημείωνε μεταξύ άλλων:
"..... Πρέπει να υπάρχει καθαρότητα στις απόψεις, ειλικρίνεια και σοβαρότητα. Να ξέρει ο κόσμος πού τον πάει το τρένο. Βεβαίως, βρισκόμαστε σε πόλεμο και στον πόλεμο δρας αναλόγως. Δηλαδή, αν είσαι σοσιαλιστής δεν θα κρατήσεις όπλο και θα πας να πολεμήσεις με λουλούδια; Δεν είμαστε κομμάτι μιας σοσιαλιστικής ονείρωξης, ζούμε στην πραγματικότητα. Ούτε σημαίνει ότι αν πάρουμε σκληρά μέτρα χάνουμε τις αξίες μας. Τι είναι προτιμότερο; Να πνιγείς ή να κολυμπήσεις;
Τα μέτρα έπρεπε να είναι πιο δίκαια, οι διαρθρωτικές αλλαγές όμως ήταν επιβεβλημένες. Δεν το κρύβω ότι θα ήθελα διαφορετικά πρόσωπα στην κυβέρνηση να κάνουν διαφορετικά πράγματα, να προωθούν τις αναγκαίες αλλαγές χωρίς δεύτερη σκέψη. Και πιστεύω ότι ο ρόλος του Πρωθυπουργού είναι πολύ σημαντικός στις δύσκολες περιστάσεις. Δέχομαι και τον αντίλογο ότι ένα μέτρο δεν είναι σωστό ή ακόμη να βάλει νερό στο κρασί της η κυβέρνηση, αν πρόκειται να εξυπηρετήσει έναν στρατηγικό στόχο και όχι για λόγους ευκολίας ή πολιτικού κόστους. Δεν δέχομαι όμως τη λογική «σταματάω το φάρμακο επειδή είναι πικρό».
Κοιτάζω τη Βουλή και μου φαίνεται ότι ο αριθμός των βουλευτών είναι μεγάλος. Υπάρχει ένας ιδιότυπος επαγγελματισμός του συστήματος, τα κόμματα συνδέθηκαν με το κράτος και ο πολίτης μετατράπηκε σε πελάτη. Τι όραμα να δώσεις όταν δεν έχεις κάνει αλλαγές ουσίας; Ομως αν γίνουμε μίζεροι και αποσυρθούμε τώρα θα τα χάσουμε όλα, δεν θα υπάρξει επόμενη ημέρα. Εγώ παραμένω αισιόδοξος και περιμένω ότι θα δω το φως στην άκρη του τούνελ. "
Αυτή είναι η πολιτική παρακαταθήκη του. Ο Αντώνης Καρράς, ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, το ματωμένο χέρι, που έγινε σύμβολο, δεν είναι πια εδώ. Ο Αντώνης Καρράς, από τους τελευταίους της παλιάς φρουράς, των ρομαντικών της πολιτικής, της πολιτικής που δεν είχε στόχο την εξουσία, αλλά ήταν τρόπος ζωής, έφυγε χωρίς να παραιτηθεί ούτε στιγμή από την κοινωνική δράση, πιστεύοντας και υπηρετώντας την ανάγκη αλλαγών για ένα καλύτερο αύριο.
Ο Αντώνης Καρράς, το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, έφυγε για το μεγάλο ταξίδι. Ο Αντώνης Καρράς, ένας γνήσιος αγωνιστής της Δημοκρατίας που δεν εξαργύρωσε ποτέ την ιδεολογία και τους αγώνες του για θέσεις και οφίτσια.
Ο Αντώνης Καρράς δεν σταμάτησε ποτέ να μιλά με τον επαναστατικό ριζοσπαστισμό ενός σοσιαλιστή, ενός ανθρώπου που πίστεψε στην Αλλαγή και πάλεψε να την υλοποιήσει.
Βγήκε μπροστά στις διαδηλώσεις στο πλευρό τω νέων ανθρώπων. Με τη στάση του δίδαξε την ειρηνική διαμαρτυρία, υπερασπίστηκε συνοδοιπόρους και αντιπάλους με το ίδιο πάθος.
Δε μάσησε ποτέ τα λόγια του.
Στο τελευταίο του άρθρο στο ΒΗΜΑ στις 9.1.11 σημείωνε μεταξύ άλλων:
"..... Πρέπει να υπάρχει καθαρότητα στις απόψεις, ειλικρίνεια και σοβαρότητα. Να ξέρει ο κόσμος πού τον πάει το τρένο. Βεβαίως, βρισκόμαστε σε πόλεμο και στον πόλεμο δρας αναλόγως. Δηλαδή, αν είσαι σοσιαλιστής δεν θα κρατήσεις όπλο και θα πας να πολεμήσεις με λουλούδια; Δεν είμαστε κομμάτι μιας σοσιαλιστικής ονείρωξης, ζούμε στην πραγματικότητα. Ούτε σημαίνει ότι αν πάρουμε σκληρά μέτρα χάνουμε τις αξίες μας. Τι είναι προτιμότερο; Να πνιγείς ή να κολυμπήσεις;
Τα μέτρα έπρεπε να είναι πιο δίκαια, οι διαρθρωτικές αλλαγές όμως ήταν επιβεβλημένες. Δεν το κρύβω ότι θα ήθελα διαφορετικά πρόσωπα στην κυβέρνηση να κάνουν διαφορετικά πράγματα, να προωθούν τις αναγκαίες αλλαγές χωρίς δεύτερη σκέψη. Και πιστεύω ότι ο ρόλος του Πρωθυπουργού είναι πολύ σημαντικός στις δύσκολες περιστάσεις. Δέχομαι και τον αντίλογο ότι ένα μέτρο δεν είναι σωστό ή ακόμη να βάλει νερό στο κρασί της η κυβέρνηση, αν πρόκειται να εξυπηρετήσει έναν στρατηγικό στόχο και όχι για λόγους ευκολίας ή πολιτικού κόστους. Δεν δέχομαι όμως τη λογική «σταματάω το φάρμακο επειδή είναι πικρό».
Κοιτάζω τη Βουλή και μου φαίνεται ότι ο αριθμός των βουλευτών είναι μεγάλος. Υπάρχει ένας ιδιότυπος επαγγελματισμός του συστήματος, τα κόμματα συνδέθηκαν με το κράτος και ο πολίτης μετατράπηκε σε πελάτη. Τι όραμα να δώσεις όταν δεν έχεις κάνει αλλαγές ουσίας; Ομως αν γίνουμε μίζεροι και αποσυρθούμε τώρα θα τα χάσουμε όλα, δεν θα υπάρξει επόμενη ημέρα. Εγώ παραμένω αισιόδοξος και περιμένω ότι θα δω το φως στην άκρη του τούνελ. "
Αυτή είναι η πολιτική παρακαταθήκη του. Ο Αντώνης Καρράς, ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, το ματωμένο χέρι, που έγινε σύμβολο, δεν είναι πια εδώ. Ο Αντώνης Καρράς, από τους τελευταίους της παλιάς φρουράς, των ρομαντικών της πολιτικής, της πολιτικής που δεν είχε στόχο την εξουσία, αλλά ήταν τρόπος ζωής, έφυγε χωρίς να παραιτηθεί ούτε στιγμή από την κοινωνική δράση, πιστεύοντας και υπηρετώντας την ανάγκη αλλαγών για ένα καλύτερο αύριο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου