Είναι μεσημέρι με αφόρητο αυγουστιάτικο καύσωνα. Τα λεωφορεία με αραιά δρομολόγια λόγω αδειών και γεμάτα κόσμο. Οι πιο δύσκολες γραμμές αυτές που περνούν από περιοχές που εργάζονται και κινούνται μετανάστες. Στην αρχή της Πειραιώς από την ιερά Οδό, έρχεται το τρόλεϊ, υπερπλήρες. Όταν ανοίγουν οι πόρτες....το δίλλημα είναι μεγάλο...να περιμένεις άγνωστη ακόμα ώρα το επόμενο ή να μπεις μαζί με άλλους 100 πακιστανο-αφρικανούς....Γενικά, δεν φοβάμαι εύκολα στην ζωή μου, μπαίνω, σχεδόν κολλημένη στην πόρτα. Το όχημα μυρίζει άσχημα, ιδρώτα και περίεργα φαγητά...ακούω φωνές αλλά δεν δίνω σημασία... Στην επόμενη στάση, αδειάζει λίγο... ένας νεαρός, μέλλον πακιστανός, μου κάνει νόημα να σηκωθεί για να καθίσω... Ήταν καλοντυμένος και καθαρός, με χαμογελαστό πρόσωπο. Μια νεαρή κοπέλα που καθόταν μπροστά του, γύρισε ενοχλημένη και του είπε: "Της είπες να καθίσει αλλά δεν σηκώθηκες!!!" Ξαφνιασμένη ένιωσα την ανάγκη να τον υπερασπιστώ απαντώντας της ότι σηκώθηκε αλλά εγώ δεν ήθελα....Προχώρησα λίγο στο διάδρομο για να ακούσω μια γυναίκα με βαριά "ανατολική" προφορά να λέει "και γιατί να σηκωθεί....". Ο νεαρός, αμήχανος, με κοίταξε σα να προσπαθούσε να προβλέψει την αντίδρασή μου και χαμογέλασε δειλά. Ανταπέδωσα το χαμόγελο, μάλλον ενοχικό, με ένα νεύμα να μη δίνει σημασία.
Μόλις το τρόλεϊ έφτασε μια στάση πριν την Ομόνοια, η φασαρία ξανάρχισε....αυτή τη φορά με πρωταγωνιστή τον οδηγό, ο οποίος σταμάτησε δίπλα σε δύο αστυνομικούς και ζήτησε να απομακρύνουν από το όχημα ένα "πολωνό"(;), ο οποίος τον ενοχλούσε.
Στον πανικό που ακολούθησε, πήραν μέρος και κάποιοι επιβάτες. Τελικά, ο αστυνομικός κατάλαβε(;) ότι ο οδηγός θεωρώντας ότι το όχημα ήταν υπερβολικά πλήρες, δεν σταμάτησε σε κάποια στάση, όπου περίμενε ο πολωνός, με αποτέλεσμα εκείνος να πάρει ταξί(!!!!) και να σταματήσει το τρόλεϊ. Ανέβηκε και έκανε φασαρία στον οδηγό, ο οποίος μόλις έφτασε σε σημείο που υπήρχε αστυνομία, σταμάτησε για να καταγγείλει το γεγονός της "παρενόχλησης από έναν πολωνό μέσα στη χώρα του"!!!! Η αστυνομία απομάκρυνε τον "πολωνό", ο οποίος ήθελε να καταθέσει μήνυση εναντίον του οδηγού για παράβαση καθήκοντος. Πρέπει να ομολογήσω ότι οι αστυνομικοί πολύ ψύχραιμα, του ζήτησαν να τους ακολουθήσει για να καταγράψουν το συμβάν και προσπάθησαν να ηρεμήσουν μια έξαλλη κυρία, η οποία δεν μπορούσε να καταλάβει πως ένας "ξένος" τα έβαλε με τον "οδηγό" - κάτι που κάνουν φυσικά, δεκάδες συμπολίτες μας καθημερινά-
"Σιγά μην μας πει και τι να κάνουμε στη χώρα μας, που μαζευτήκαν όλοι, που είμαστε σε ένα τρόλεϊ με 70 βρωμιάρηδες και 3 έλληνες", είπε η κυρία και συμφώνησε ο οδηγός. Αυτό που ξέχασαν ήταν ότι στις γραμμές αυτές μετακινούνται και δεκάδες πρεζόνια -έλληνες-που όσο κι αν κατανοεί κανείς την "αρρώστια " τους, δεν αισθάνεται και ιδιαίτερα ασφαλής, ούτε δημιουργούν λιγότερες φασαρίες μέσα στα οχήματα.
Οι περισσότεροι αλλοδαποί κατέβηκαν στην Ομόνοια, αλλά η κυρία και ένα 30αρης άνεργος στήριζαν και σιγόνταραν τον οδηγό, για την απαράδεκτη κατάσταση που φταίνε τα κόμματα και οι πολιτικοί. Που ο κόσμος δεν ξεσηκώνεται να τους αναγκάσει να φύγουν πίσω στα μέρη τους (δεν κατάλαβα μέσα στη φασαρία αν εννοούσαν τους πολιτικού, τους μετανάστες...ή όλους μαζί)....Που βρώμισαν τον τόπο που μας πήραν τις δουλειές...Όχι δεν ήταν Χρυσαυγίτες...δεν το δήλωσαν...ήταν αγανακτισμένοι πολίτες...
Δεν είναι εύκολο να είσαι η μειοψηφία μέσα στο χώρο που θεωρείς δικό σου. Ούτε να βρίσκεσαι αναγκαστικά με ιδρωμένους, βρώμικους, εξαθλιωμένους εργάτες-μετανάστες Βέβαια, πριν λίγα χρόνια, το να δίνεις δουλεία σε μετανάστη ήταν must, άσχετα από τη νόμιμη ή όχι- συνήθως παράνομη απασχόληση.
Τώρα, όλα έχουν αλλάξει στον νεοέλληνα και το πρώτο πλήγμα δέχτηκε η ανεκτικότητα, η κατανόηση για τον διπλανό. Η ανάγκη απόδειξης της υπεροχής ως λαού, που έχει περάσει πολλά ανά τους αιώνες, ξέσπασε πάνω στους αδύναμους μετανάστες, οι οποίοι προέρχονται από απείρως αγριότερες καταστάσεις. Τα πλήγματα που δέχθηκε η περηφάνια του από τους ψυχρόαιμους Ευρωπαίους, έπεσαν στο κεφάλι των μεταναστών, νομίμων και λαθραίων, καλών και κακών.
Ο φόβος απέναντι στο άγνωστο και το διαφορετικό είναι ένα αρχέγονο ένστικτο, για την προστασία του ανθρώπου. Όταν αναμιγνύεται με την αγανάκτηση και την απελπισία για το αύριο, γίνεται μίγμα επικίνδυνο να εκραγεί.... Ρατσιστής μπορεί να μη γεννηθείς, αντίθετα να νιώθεις...ανεκτικός και έως και μεγαλόψυχος απέναντι στη διαφορετικότητα, μπορεί όμως, να γίνεις. Όταν βρεθείς πρόσωπο με πρόσωπο με την ανέχεια, την εξαθλίωση πρέπει να συγκεντρώσεις όλη τη δύναμη της ανθρώπινης ύπαρξης σου για να αντιμετωπίσεις τους Κύκλωπες και τους Λαιστρυγόνες της ψυχής σου, για να δεις ότι δεν έχουν χρώμα, φυλή, θρησκεία, φύλο.....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου