Εθνική Ομοψυχία....υπάρχει

Πίνακας του Ντίνου Παπασπύρου

Και -όπως συνηθίζεται -πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών, ξέσπασε ένα μέγα σκάνδαλο.... Κατά παράδοση, αφορά το ντόπιγκ καποιου (πρωτ)αθλητή, στην παρούσα περίπτωση, αυτό (το περι ντόπιγκ) ακολούθησε το αμαρτημα μιας αθλήτριας, που τιτιβισε ότι άκουσε και νόμισε ότι μπορει δημόσια να μιλά όπως και με τους φίλους της (τους πραγματικούς κι όχι τους εικονικούς). Η ποινή της -εξαιρετικά αυστηρή- ήταν ο αποκλεισμός από την εθνική ολυμπιακή ομάδα.
Σύσσωμη σχεδόν, η βουτηγμένη στο ψέμα και τον ωχαδελφισμό, ελληνική κοινωνία ανακάλυψε ότι υπάρχει υποκρισία. Η ακροαριστερά με στεντόρειες κορώνες στο κοινοβούλιο απάιτησε την αποκατάσταση της αθλήτριας, αφού έτσι κι αλλιώς συμφωνεί και με το πνεύμα του ανόητου ρατσιστικού ανέκδοτου, η δε αριστερά διαμοιράστηκε ανάμεσα στην επίσημη κατά του ρατσισμού γραμμή και τους εκπροσώπους της αριστερης διανόησης που κατήγγειλαν το γελοίον του πράγματος.
Μέσα σε μια κοινωνία που έχει χασει τις αρχές και τις αξίες της. Μια κοινωνία που έδωσε θέση στο κοινοβούλιο σε ένα φασιστικό κόμμα. Μια κοινωνία που ανέχεται την φοροδιαφυγή, το φακελάκι, το ρουσφέτι (αρκεί να επωφελλούμαστε εμείς και να την στηλιτευουμε στους άλλους), η τιμωρία του αποκλεισμού μιας 20αχρονης για ένα ανόητο σχόλιο φαντάζει και είναι υπερβολικά αυστηρή.
Η μη λειτουργία παρόμοιων αντανακλαστικών στον διορισμό σε κυβερνητικό πόστο χουντουπολειμμάτων και πολλών άλλων καταστάσεων που θα έπρεπε να είχαν στηλιτευτεί είναι αποτέλεσμα της πολιτικής και κοινωνικής διαπλοκής που έφερε την χώρα στην σημερινή κατάσταση. Άλλωστε, η δημοκρατία είναι η κολυμπήθρα του Σιλωαμ που μέσα της νομιμοποιούνται όλα τα πολιτικά φρονήματα, κάθε πολιτικός, ως αρεστός κι όχι ως άριστος.
Όπως επίσης, και οι Ολυμπιακοί αγώνες μπορεί να θεωρούνται κορυφαίο γεγονός, αλλά στην ουσία ο θεσμός έχει ευτελιστεί σε μια εμπορική διοργάνωση με βιομηχανοποιημενο πρωταθλητισμό.
Αναμφίβολα, η νεαρή αθλήτρια διεπραξε ένα σφάλμα, ζήτησε συγνώμη και σε κάθε περίπτωση δεν ήταν απαραίτητη μια τέτοια βαριά ποινή, η οποία δημοσιοποίησε στην ουσία σε πολύ ευρύτερο κοινό το ανόητο αυτό σχόλιο. Από την άλλη, τόσο η συγκεκριμένη αθλήτρια όσο και όλοι όσοι ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι πέρα από το γεγονός ότι εκπροσωπούν την χώρα τους, γίνονται παράδειγμα για άλλα νέα παιδιά και άρα η συμπεριφορά τους οφείλει να είναι ανάλογη. Οφείλουν - όπως όλοι μας - να γνωρίζουμε τον βασικό κανόνα της φυσικής, ότι κάθε δράση, έχει αντίδραση. Σε κάθε μας πράξη υπάρχει ένα επακόλουθο, του οποίου τις επιπτώσεις οφείλουμε να αποδεχόμαστε.

Τώρα όλοι θα μιλήσουν, θα αναλύσουν το φαινόμενο, όλοι θα πάρουν τα λεπτά της δημοσιοτητας από την αθλήτρια, που δεν εφερε μετάλλιο, όπως εκείνη επιθυμούσε, όμως για κάποιους αυτό δεν είναι απαραίτητο, καθε είδους δημοσιοτητα είναι ευπρόσδεκτη.