Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Να περιοριστεί η διδασκαλία της γερμανικής στα ελληνικά σχολεία;

Μια ερώτηση πολλές ερμηνείες. Με ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής των Ανελ κ. Νικολόπουλος ζητά από τον υπουργό Παιδείας μέσα στο πλαίσιο της ισότιμης αντιμετώπισης των ευρωπαικών γλωσσών να αναθεωρήσει το πρόγραμμα διδασκαλίας της δεύτερης ξένης γλώσσας, της οποίας υπερβολικά μεγάλο μερίδιο, κατά την αποψή του καταλαμβάνει η Γερμανική.

Συγκεκριμένα ο βουλευτής σημειώνει:

"...Το πρόβλημα έγκειται στην έλλειψη μακροπρόθεσμου εθνικού εκπαιδευτικού σχεδιασμού για τη δημόσια ξενόγλωσση εκπαίδευση, που παρέχει το εκπαιδευτικό μας σύστημα, δεδομένου, ότι δεν έχει θεσμοθετηθεί μέχρι και σήμερα ένα ενιαίο πλαίσιο για τον καινοτόμο θεσμό του διδακτικού αντικειμένου της δεύτερης ξένης γλώσσας, με γνώμονα το σεβασμό στις γλώσσες της Ευρώπης και την αντιμετώπισή τους ως ισοτίμων μεταξύ τους.

Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να υπογραμμίσω, ότι η διδασκαλία μιας ξένης γλώσσας στους μαθητές του Δημοτικού αποτελεί κι ένα αποτελεσματικό εργαλείο ενός κράτους για τη διάδοση του πολιτισμού και της κουλτούρας της χώρας αυτής στην νεολαία μας. Άρα, είναι σαφές, ότι το κράτος μας έχει τη δυνατότητα της κατά βούλησης προώθησης ή μη της γλώσσας και του πολιτισμού αυτής της χώρας.

Στο πλαίσιο αυτό, μπορεί να ειπωθεί, ότι η Γερμανική γλώσσα, κατά τα τελευταία 20 έτη, έχει παραλόγως προωθηθεί και στηριχθεί από το Ελληνικό κράτος σε υπερβολικό βαθμό σε σχέση με άλλες, εξίσου αν όχι σημαντικότερες γλώσσες σε παγκόσμιο επίπεδο όπως η Ισπανική, η Ρωσική, η Αραβική και η Ιταλική.

Δεν πρέπει, συνεπώς, να παραπονούμαστε διαρκώς για τη γιγάντωση ενός μέλους κράτους της ΕΕ, όταν εμείς οι ίδιοι και χωρίς να μας επιβάλλεται, κάνουμε την επιλογή να στηρίζουμε τη διάδοση της γλώσσας, την κουλτούρας και των εθίμων λαών, οι οποίοι, σε γενικές γραμμές, αποδεδειγμένα έχουν συστηματικά βλάψει τη χώρα μας και έχουν αντιταχθεί σε νόμιμα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Στον αντίποδα, το Ελληνικό κράτος, εντελώς παράλογα, δεν υποστηρίζει τη διάδοση της γλώσσας και του πολιτισμού σημαντικών χωρών, με τις οποίες μας συνδέει μακραίωνη ιστορικά φιλία και συνεργασία όπως π.χ. η Ρωσία, η Αίγυπτος κλπ.

Παραθέτω, δε, τα στοιχεία διάδοσης γλωσσών εξαιρώντας για ευνόητους λόγους τα ινδικά (Bengali + Hindu) και τα Κινεζικά. Βλέπουμε ότι ομιλούνται: Ισπανικά από 500 εκ., Αραβικά από 450 εκ., τα Ρωσικά από 250 εκ.

Περαιτέρω, σημειώνω, ότι οι έξι επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ είναι οι: Αραβικά, Κινέζικα, Αγγλικά, Γαλλικά, Ρωσικά, Ισπανικά...."

Θα μπορούσαμε να κάνεις κανείς πολλές παρατηρήσεις στα παραπάνω, αλλά θέλουμε να σταθούμε στον ιδιαίτερο αντιγερμανισμό που εμπνέει.

Προφανώς, όμως, ο ερωτών βουλευτής ξεχνά ότι η ελληνική γλώσσα έχει άρρηκτη σχέση με τη γερμανική σε δομή και λεξιλόγιο. Η ελληνική φιλοσοφίας και σκεψη έχει επηρεάσει τον ακαδημαϊκό χώρο της Γερμανίας, ενώ στα ανθρωπιστικά σχολεία της διδάσκεται η ελληνική γλώσσα και ο πολιτισμός σε υψηλό επίπεδο.
Επιπλέον, εδώ και δεκαετίες μεγάλος αριθμός Ελλήνων ζει και εργάζεται στη Γερμανία, επηρρεάζει το κοινωνικό γίγνεσθαι εκεί, ενώ διατηρεί ελληνικά σχολεία (σε αντίθεση με την άρνηση των Γερμανών να επιτρέψουν την πολυπληθέστερη μεταναστευτική εθνότητα- τους Τούρκους - να έχουν δικά τους σχολεία). 

Ο ελληνικός τουρισμός βασίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις επισκέψεις Γερμανών στην Ελλάδα. Ενώ, δεν μπορεί κανείς να κλείσει τα μάτια στο γεγονός ότι η  Γερμανία αποτελεί σημαντικό οικονομικό παραγοντα στην παγκόσμια κοινότητα, με αποτέλεσμα να επιλέγεται η εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας από το Έλληνες (γονείς -μαθητές), ως ένα επιπρόσθετο προσόν. (Στο σημείο αυτό αντικατέστησε την γαλλική γλώσσα που διατηρούσε προβάδισμα τον προηγούμενο αιώνα)

Η δύναμη των γλωσσών -πέρα από το αριθμητικό στοιχείο των ομιλόυντων - αποδεικνύεται στην πράξη από την αποδοχή που έχουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Για παράδειγμα στις ΗΠΑ η ισπανική είναι η μητρική γλώσσα μεγάλου μέρους του πληθυσμού, ως δευτερη γλώσσα επιλογής οι Αμερικανοί μαθητές προτιμούν τη γαλλική.
Σε ένα αναμορφωμένο σχολείο θα ήταν καλό οι μαθητές να μπορούν να επιλέξουν διάφορες γλωσσες, αλλά ο εξοβελισμός της γερμανικής -στη συγκεκριμένη πρόταση- δεν μπορεί να εκληφθεί παρά ως ένα λαικίστικο μέτρο.
Και για όσους θεωρούν τους Γερμανούς εχθρούς, καλό είναι να σκεφθούν ότι τον "εχθρό" πρέπει να τον γνωρίζεις καλά για να τον πολεμήσεις

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Περι Αστικής Ανθεκτικότητας και άλλων δαιμόνων....

Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά την πανδημία, η διεθνής κοινότητα, η Ε.Ε στράφηκαν στην αναγκαιότητα της ενίσχυσης των δομών της πολιτικής προστασίας και απαίτησης της πρόληψης των καταστροφών.  Η επιδημία Covid-19 δημιουργησε νέες προκλήσεις για την ανάπτυξη έξυπνων και βιώσιμων πόλεων. Έχει αποδειχθεί ότι δεν αρκεί πλέον να εστιάζουμε μόνο στην παροχή υπηρεσιών για ποιότητα ζωής ή για ένα καλύτερο οικοσύστημα. Πρέπει να προετοιμάσουμε τις πόλεις έτσι ώστε να μπορούν να διαχειρίζονται, να συντηρούν και να διασφαλίζουν τις υπηρεσίες της πόλης και να βελτιώνουν την ποιότητα ζωής ενόψει των επικείμενων κινδύνων. Μεγάλα ποσά  διανεμήθηκαν για σχεδια εκτάκτων αναγκών, καθώς και για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των πόλεων με "έξυπνες" ψηφιακά ενεργοποιημένες υπηρεσίες που συμβάλλουν στην καλύτερη ποιότητα ζωής, ιδιαίτερα με συστήματα  προειδοποίησης και αντιμετώπισης κινδύνων (πλημμυρικών φαινομένων, πυρκαγιάς, σεισμού κ.λπ.) εντός των ορίων του δήμου. Αυτο σημαίνει ...

Προκλήσεις στη σύγχρονη Αστική Διακυβέρνηση

Οι τοπικοί εκλεγμένοι αξιωματούχοι έχουν να αντιμετωπίσουν ενα συνεχώς εξελισσόμενο κόσμο για τη λειτουργία της αστικής διακυβέρνησης, Αντιμετωπίζουν διάφορες προκλήσεις καθώς οι πόλεις μεγαλώνουν και μεταμορφώνονται, αλλά και η κλιματική κρίση φέρνει νέες συνθήκες, που καθιστούν τη διαχείριση των πολιτικών, των υπηρεσιών, των υποδομών και των πόρων μιας πόλης όλο και πιο περίπλοκη. Τι είναι η Αστική Διακυβέρνηση; Η αστική διακυβέρνηση είναι το περίπλοκο σύστημα που διαχειρίζεται τις πόλεις. Περιλαμβάνει τα πάντα, από πολιτικές έως καθημερινές αποφάσεις που λαμβάνονται από  τις τοπικές αρχές και τα ενδιαφερόμενα μέρη της. Αυτό το σύστημα καλύπτει ένα ευρύ φάσμα αρμοδιοτήτων, όπως ο καθορισμός κανόνων για τη χρήση γης, τη μεταφορά, τη στέγαση και την προστασία του περιβάλλοντος και την παροχή βασικών υπηρεσιών όπως η παροχή νερού, η υγειονομική περίθαλψη και η δημόσια ασφάλεια. Η αστική διακυβέρνηση ασχολείται επίσης με τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό της πόλης, που περιλαμβάνει πο...

Κύπρος: 50 χρονια μετά τον πραξικόπημα και τον Αττιλα

Στις 20 Ιουλίου 1974, η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο, παραβιάζοντας όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Η παράνομη τουρκική εισβολή έγινε σε δύο φάσεις. Κατά τη δεύτερη φάση, η Τουρκία πήρε την πόλη της Αμμοχώστου, υπό τον έλεγχό της και έκτοτε κατέχει παράνομα πάνω από το 36% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η κίνηση αυτή της Τουρκίας δεν μπορεί να θεωρηθεί παρά συνέπεια του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974 κατά του Προέδρου Μακαρίου και της νόμιμης Κυβέρνησης της Κύπρου. Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου  πραγματοποιήθηκε από την Εθνική Φρουρά της Κύπρου και μερίδα στελεχών της ΕΟΚΑ Β΄, κατ' εντολή της Χούντας των Συνταγματαρχών του Δημήτρη Ιωαννίδη. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ήταν σε σύγκρουση με το δικτατορικό καθεστώς στην Ελλάδα, ενώ αντιμετωπιζόταν με καχυποψία από τις ΗΠΑ. Τον αποκαλούσαν ο "Κάστρο της Μεσογείου", καθώς μιλούσε για την πολιτική των Αδεσμεύτων και χαρακτήριζε τους αντιπάλους του ως "ν...