Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κύπρος: Διχοτόμηση εάν αποτύχουν οι συνομιλίες;

«Ανεξέλεγκτο ή αδύνατο να λυθεί;» είναι το ερώτημα που διατυπώνει σε άρθρο του, που αναφέρεται  στο κυπριακό πρόβλημα το  Economist . Ο υπότιτλος σε του άρθρου προβλέπει ότι "οι ελπίδες επίλυσης του προβλήματος αρχίζουν να μοιάζουν μη ρεαλιστικές".

Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι  ''ενώ οι χώρες της ΕΕ επικρίνουν έντονα τη Ρωσία για τη δημιουργία ψυχρών συρράξεων στη Γεωργία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία, σιωπούν για τη δική τους περίπτωση της Κύπρου, μια χώρα-μέλος με έναν μη αναγνωρισμένο τουρκοκυπριακό βορρά''.

«Η πικρή εμπειρία συνιστά σκεπτικισμό για τις συνομιλίες στην Κύπρο. Παρόλα αυτά ένας έκτος γύρος είναι σε εξέλιξη», σημειώνει αναφερόμενο στην Κοινή Διακήρυξη του Φεβρουαρίου και στον διορισμό του νέου Ειδικού Απεσταλμένου των Ηνωμένων Εθνών.

Επίσης, σημειώνεται ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο οποίος είχε υποστηρίξει το σχέδιο Ανάν, είναι πρόθυμος για μια συμφωνία γιατί : «γνωρίζει καλά το κόστος μη επίτευξης μίας λύσης: από τον κήπο του Προεδρικού στη Λευκωσία “την τελευταία διαιρεμένη πόλη της Ευρώπης” μπορεί να δει την 'τουρκοκυπριακή σημαία' χρωματισμένη έντονα στον Πενταδάκτυλο».

Κατά τον Economist, δύο νέες εξελίξεις θα έπρεπε να δώσουν ώθηση στους διαπραγματευτές. Η μία είναι η οικονομική κατάσταση της Κύπρου που καθιστούν ελκυστικά τα οφέλη της λύσης, ακόμα και τώρα, που η οικονομία ανακάμπτει. Επικαλούμενο ανάλυση του περασμένου Μαΐου, το περιοδικό αναφέρει πως η λύση θα μπορούσε να επιφέρει αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,8% επί 20 χρόνια, προσθέτοντας 12.000 ευρώ στο μέσο εισόδημα.

Η δεύτερη σημαντική εξέλιξη είναι η ανακάλυψη υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο. Βέβαια, επισημαίνεται, ότι το αέριο έχει γίνει τώρα απλώς ένα ακόμα εμπόδιο και αναφέρεται η δραστηριότητα του τουρκικού Barbaros και η απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας να αναστείλει τη συμμετοχή του τις συνομιλίες.

«Ο κ. Έιντε που αυτοαποκαλείται ρεαλιστής αισιόδοξος λέει ότι μπορεί να προκαλέσει την επανέναρξή τους. Αλλά τα κυπριακά σχέδια αξιοποίησης του αερίου χωρίς αγωγό προς την Τουρκία , θα μοιάζουν και πάλι προκλητικά. Δε βοηθά δε ότι οι συνομιλίες ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ βρίσκονται στις καλένδες», υποστηρίζει το άρθρο.

Πάντως επισημαίνεται ότι πολλοί παρατηρητές αμφιβάλλουν αν μια ομοσπονδιακή λύση θα μπορούσε ποτέ να λειτουργήσει. Σημειώνεται ότι ο νέος Τουρκοκύπριος διαπραγματευτής Εργκιούν Ολγκούν χαρακτηρίζει τις ομοσπονδίες «εξαιρετικά δύσκολες», ιδίως όταν τα συνιστώντα μέρη αυτής δε βρίσκονται σε αριθμητική  ισορροπία. Στο σημείο αυτό σημειώνεται ότι ο κ. Έιντε δηλώνει πως ενώ έχει συναντήσει ευρεία συμφωνία για το μέλλον, δεν υπάρχει συμφωνία επί του παρόντος.

Όμως, τίθεται και το ερώτημα του κατά πόσο υπάρχει εναλλακτική λύση και σημειώνει την πρόταση του International Crisis Group για "δύο χωριστά κράτη εντός της ΕΕ", καθώς και στις απόψεις που διατυπώνονται σε ένα νέο βιβλίο υπό τον ακαδημαϊκό του LSE Τζέιμς Κερ-Λίντσεϊ. Οι περισσότεροι από αυτούς που δίνουν τη δική τους εκτίμηση με τη συμμετοχή τους στο βιβλίο εκφράζουν σκεπτικισμό για την προοπτική λύσης και πολλοί προτείνουν μία πιο χαλαρή ομοσπονδία ή ακόμα και διχοτόμηση.

Μάλιστα, ο κ. Έιντε λέει ότι αν και η ομοσπονδία είναι η καλύτερη λύση, καμία λύση δεν είναι η χειρότερη, εννοώντας ότι ίσως απαιτηθεί κάτι διαφορετικό. «Η διχοτόμηση θα άνοιγε ξανά τα 'σύνορα', θα επέτρεπε την επιστροφή περιουσιών και γης (συμπεριλαμβανομένων των Βαρωσίων) στους Ελληνοκύπριους και θα τερμάτιζε τη 'διεθνή απομόνωση' των Τουρκοκυπρίων. Αν αποτύχουν οι τελευταίες συνομιλίες, ίσως έρθει η ώρα της», καταλήγει το Economist.

Διχοτόμηση λοιπόν, το σενάριο που απεργάζονται, και πως θα μπορούσε να είναι ευνοϊκότερο, αφού η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή διαπραγματευτική θέση και η Κύπρος από μόνη δεν μπορεί να σταθεί. Δυστυχώς, πριν λίγα χρόνια κάποιοι είχαν θεωρήσει προδοτικό το σχέδιο Αναν και είναι ενδιαφέρον να ακούσουμε τι έχουν να πουν σήμερα. Η ιστορία διδάσκει ότι στην πολύπαθη αυτή περιοχή η μη αποδοχή ενός ικανοποιητικού σχεδίου φέρνει μια καταστροφή. Ας ελπίσουμε να μην επαναληφθεί.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Περι Αστικής Ανθεκτικότητας και άλλων δαιμόνων....

Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά την πανδημία, η διεθνής κοινότητα, η Ε.Ε στράφηκαν στην αναγκαιότητα της ενίσχυσης των δομών της πολιτικής προστασίας και απαίτησης της πρόληψης των καταστροφών.  Η επιδημία Covid-19 δημιουργησε νέες προκλήσεις για την ανάπτυξη έξυπνων και βιώσιμων πόλεων. Έχει αποδειχθεί ότι δεν αρκεί πλέον να εστιάζουμε μόνο στην παροχή υπηρεσιών για ποιότητα ζωής ή για ένα καλύτερο οικοσύστημα. Πρέπει να προετοιμάσουμε τις πόλεις έτσι ώστε να μπορούν να διαχειρίζονται, να συντηρούν και να διασφαλίζουν τις υπηρεσίες της πόλης και να βελτιώνουν την ποιότητα ζωής ενόψει των επικείμενων κινδύνων. Μεγάλα ποσά  διανεμήθηκαν για σχεδια εκτάκτων αναγκών, καθώς και για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των πόλεων με "έξυπνες" ψηφιακά ενεργοποιημένες υπηρεσίες που συμβάλλουν στην καλύτερη ποιότητα ζωής, ιδιαίτερα με συστήματα  προειδοποίησης και αντιμετώπισης κινδύνων (πλημμυρικών φαινομένων, πυρκαγιάς, σεισμού κ.λπ.) εντός των ορίων του δήμου. Αυτο σημαίνει ...

Προκλήσεις στη σύγχρονη Αστική Διακυβέρνηση

Οι τοπικοί εκλεγμένοι αξιωματούχοι έχουν να αντιμετωπίσουν ενα συνεχώς εξελισσόμενο κόσμο για τη λειτουργία της αστικής διακυβέρνησης, Αντιμετωπίζουν διάφορες προκλήσεις καθώς οι πόλεις μεγαλώνουν και μεταμορφώνονται, αλλά και η κλιματική κρίση φέρνει νέες συνθήκες, που καθιστούν τη διαχείριση των πολιτικών, των υπηρεσιών, των υποδομών και των πόρων μιας πόλης όλο και πιο περίπλοκη. Τι είναι η Αστική Διακυβέρνηση; Η αστική διακυβέρνηση είναι το περίπλοκο σύστημα που διαχειρίζεται τις πόλεις. Περιλαμβάνει τα πάντα, από πολιτικές έως καθημερινές αποφάσεις που λαμβάνονται από  τις τοπικές αρχές και τα ενδιαφερόμενα μέρη της. Αυτό το σύστημα καλύπτει ένα ευρύ φάσμα αρμοδιοτήτων, όπως ο καθορισμός κανόνων για τη χρήση γης, τη μεταφορά, τη στέγαση και την προστασία του περιβάλλοντος και την παροχή βασικών υπηρεσιών όπως η παροχή νερού, η υγειονομική περίθαλψη και η δημόσια ασφάλεια. Η αστική διακυβέρνηση ασχολείται επίσης με τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό της πόλης, που περιλαμβάνει πο...

Κύπρος: 50 χρονια μετά τον πραξικόπημα και τον Αττιλα

Στις 20 Ιουλίου 1974, η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο, παραβιάζοντας όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Η παράνομη τουρκική εισβολή έγινε σε δύο φάσεις. Κατά τη δεύτερη φάση, η Τουρκία πήρε την πόλη της Αμμοχώστου, υπό τον έλεγχό της και έκτοτε κατέχει παράνομα πάνω από το 36% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η κίνηση αυτή της Τουρκίας δεν μπορεί να θεωρηθεί παρά συνέπεια του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974 κατά του Προέδρου Μακαρίου και της νόμιμης Κυβέρνησης της Κύπρου. Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου  πραγματοποιήθηκε από την Εθνική Φρουρά της Κύπρου και μερίδα στελεχών της ΕΟΚΑ Β΄, κατ' εντολή της Χούντας των Συνταγματαρχών του Δημήτρη Ιωαννίδη. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ήταν σε σύγκρουση με το δικτατορικό καθεστώς στην Ελλάδα, ενώ αντιμετωπιζόταν με καχυποψία από τις ΗΠΑ. Τον αποκαλούσαν ο "Κάστρο της Μεσογείου", καθώς μιλούσε για την πολιτική των Αδεσμεύτων και χαρακτήριζε τους αντιπάλους του ως "ν...