«...Σκέψου,
Ανδρέα, όταν θα πεθάνεις στην Αμερική, πόσοι άνθρωποι θα ακολουθήσουν την
κηδεία σου. Αν όμως, έρθεις εδώ και ασχοληθείς με τα κοινά, θα γίνεις πολύ
μεγάλος, γιατί είσαι σπουδαίος άνθρωπος. Σκέψου, λοιπόν, Ανδρέα, πόσοι άνθρωποι
θα ακολουθήσουν τότε την κηδεία σου...»
Αυτά ηταν τα λόγια του Γεωργίου Παπανδρέου προς τον γιό του, Ανδρέα, προκειμένου να τον πείσει να μείνει στην Ελλάδα και να ασχοληθεί με την πολιτική. Ο Γεώργιος επιθυμούσε να έχει κοντά τον Ανδρέα και την οικογένεια του, καθώς η ενασχόληση του με τα εγγόνια του τον είχε αναζωογονήσει, αλλά εκτιμούσε επίσης, ιδιαίτερα τις ικανότητες του γιού του και θεωρούσε ότι μπορούσε να τον διαδεχθεί επάξια στην πολιτική.
Πράγματι, ο Ανδρέας Παπανδρέου επιτυχημένος καθηγητής στις ΗΠΑ, με πολλά υποσχόμενη σταδιοδρομία, αποφασίζει τελικά να ασχοληθεί με την πολιτική. Η πρώτη επιστολή που έστειλε ως υποψήφιος στις εκλογες του 1964 έχει ως εξής: «Αγαπητοί Φίλοι, Συμμετέχω για πρώτη φορά
στον πολιτικό στίβο με την απόφαση να προσφέρω ότι μπορώ στη μεγάλη υπόθεση της
αναγέννησης της Πατρίδος μας. Με γνώση των προβλημάτων του τόπου μας, με πίστη
και ενθουσιασμό, προσθέτω τις δυνάμεις μου στην προσπάθεια για την εδραίωση της
πολιτικής και κοινωνικής Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Σεις με το πανίσχυρο όπλο της
ψήφου σας είσθε ο κυρίαρχος λαός και από σας περιμένω να πάρω την δύναμη για
τον μεγάλο και ωραίο αγώνα».[1]
Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν αναμίχθηκε με την πολιτική για να ευχαριστήσει τον πατέρα του. Ούτε πολυ περισσότερο γιατι τον ενδιέφερε να ακολουθήσουν τα πλήθη την εξόδιο ακολουθία του...Ο Ανδρέας Παπανδρέου ενιωσε την ανάγκη να συμβάλει με όλη του τη δύναμη στη δημιουργία ενός σύγχρονου κράτους (με βάση τη δημοκρατία πολιτική - κοινωνική - οικονομική και
επισήμανση όλων των συντελεστών που συγκροτούν το σύγχρονο κράτος με βάση τον
άνθρωπο). Είχε την πεποίθηση ότι μόνο με ένα σύγχρονο κράτος θα μπορούσε η χώρα να επιτύχει την
οικονομική ανάπτυξη (της ανάπτυξης, με ιδιαίτερη σημασία σε θέματα
υποδομής και των διαφόρων παραγωγικών τομέων, τον ιδιαίτερο ρόλο του δημοσίου και
ιδιωτικού τομέα κλπ.). Οι λίαν ενδιαφέρουσες πρώτες προγραμματικές προτάσεις
του Ανδρέα αποτελούσαν για την εποχή εκείνη ένα προοδευτικό κοινωνικό οικονομικό κείμενο που δεν είχε βέβαια καμία
σχέση με την κομμουνιστικοποίηση της οικονομίας, όπως η δεξιά προπαγάνδα διακήρυττε. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ενας νέου διεθνώς αναγνωρισμένος επιστήμονας, κατάφερε με εκείνες τις προτάσεις -με εκείνο το πολιτικό πρόγραμμα να συνήγειρει τον λαό και
ιδιαίτερα τους νέους και τους αριστερούς που διψούσαν για αλλαγές και έτσι συσπειρώθηκαν γύρω του και αναδείχθηκε στον αρχηγό της Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης, στον αρχηγό που ο πατέρας του ονειρευόταν να τον δει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου